سید ابراهیم گلستان (تقوی شیرازی)، متولد ۲۶ مهر ۱۳۰۱ در شیراز)، کارگردان، داستان‌نویس، مترجم، روزنامه‌نگار، و عکاس

او تحصیل در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران را نیمه کاره رها کرد.

گلستان اولین کارگردان ایرانی‌ست که برندهٔ یک جایزهٔ بین‌المللی برای فیلمی مستند شده است.ابراهیم گلستان در سال ۱۳۴۰ برای فیلم یک آتش موفق به دریافت مدال برنز از جشنواره ونیز شد.

 آثار مکتوب وی از سبکی خاص برخوردار است و بسیاری سبک نویسندگی وی را تأثیر پذیرفته از داستان‌های کوتاه ارنست همینگوی می‌دانند گرچه او تاثیرپذیری از هیچ نویسنده‌ای را نمی‌پذیرد.همچنین وی از زمرهٔ نخستین نویسندگان معاصر ایرانی معرفی می‌شود که برای زبان داستانی و استفاده از نثر آهنگین در قالب‌های داستانی نوین، اهمیت قائل شد و به آن پرداخت. از این جهت نقش او در سیر پیشرفت داستان معاصر فارسی قابل توجه‌است.

 از دیگر ویژگی‌های داستان‌نویسی گلستان، خلق مجموعه داستان‌های به هم مرتبط است. در حالی که چنین سبکی در غرب سابقه طولانی‌تری دارد، این نوع داستان‌نویسی در ایران با گلستان آغاز می‌شود اما نکته مهم در این نوع آثار گلستان، خلق نوعی جدید از داستان‌نویسی است که در ادبیات کلاسیک ایران، مانند منطق الطیر، ریشه دارد. این نوع داستان‌ها نه براساس درون‌مایه یا شخصیت‌های داستانی، بلکه براساس ساختارهای مشابه به یکدیگر مرتبط می‌شوند.


فیلم‌ها 

 

فیلم‌های داستانی

۱۳۴۱ - دریا (بلند داستانی ناتمام)

۱۳۴۴ - خشت و آینه

۱۳۵۳ - اسرار گنج دره جنی

تالیف

کتاب‌ها:

داستان

۱۹۴۸ - آذر، ماه آخر پاییز (۷ داستان)

۱۹۵۵ - شکار سایه (۴ داستان)

۱۹۶۷ - جوی و دیوار و تشنه (۱۰ داستان)

۱۹۷۴ - اسرار گنج دره جنی

۱۹۷۵ - مد و مه (۳ داستان)

۱۹۹۵ - خروس (۱ داستان بلند)

نامه به سیمین به همت عباس میلانی

مختار در روزگار

برخوردها در زمانه برخورد

ترجمه:

کشتی شکسته‌ها (۵ داستان)

زندگی خوش و کوتاه فرانسیس مکومبر - (یک معرفی با ترجمه چند داستان از ارنست همینگوی)

هاکلبری فین - مارک تواین

دون ژوان در جهنم - (ترجمه نمایشنامه جورج برنارد شاو)